Psychologische babbel : Zelfvertrouwen

Vandaag is het tijd voor mijn tweede "Psychologische babbel". Ik vind deze persoonlijk erg leuk om te doen, maar natuurlijk blijven de beauty- en fashionartikels op deze blog de bovenhand nemen. Vandaag ga ik het hebben over een vrij zwaar onderwerp : zelfvertrouwen. In welke mate heb ik het , hoe stel je jezelf op tegenover dit begrip,... Benieuwd naar meer? Lees dan snel even verder!

Ik ga , net als in het vorige artikel, toch eerste even zeggen dat ik me zeker niet wil voordoen als een expert. Ik spreek uit eigen ervaringen en mijn eigen leven.

Het fenomeen "zelfvertrouwen" hangt eigenlijk een beetje samen met het fenomeen "socializen, je goed voelen in een groep" waar ik het de vorige keer over had. Het is tevens een onderwerp waar ik al heel mijn leven mee worstel, en naast mij ook vele anderen. Ik was vroeger steeds een verlegen meisje, en durfde mezelf niet echt te uiten.

Ik heb een hele periode heel weinig zelfvertrouwen gehad, voelde me steeds het vijfde wiel aan de wagen en het lelijke eendje. Een passie als hobby bracht daar voor mij voor de eerste keer verandering in : paardrijden. Het begon allemaal vrij amateuristisch, en puur voor de fun, maar later heb ik wel 2 eigen paarden gehad en ben ik een hoger niveau gaan rijden. Het was iets waar ik volledig voor kon gaan en waar ik keer op keer mijn gedachten mee kon verzetten. Het was een uitlaatklep, een liefde, een passie, een microbe. Het dieptepunt kwam toen mijn paard geblesseerde raakte en niet langer nog geschikt was voor de sport. We kwamen voor een moeilijke beslissing te staan : hem weggeven of het slachthuis. Dat laatste was natuurlijk totaal uitgesloten, hij was mijn beste buddy. Het werd dus weggeven , en gelukkig vonden we een leuk koppel met twee kleine kindjes die nog veel plezier aan hem konden beleven en er vriendschap van krijgen.

Voor mij bracht het einde van deze hobby echter nog iets anders met zich mee : mijn zelfvertrouwen daalde weer. Waarom? Ik blonk in niets meer uit, niet dat dat zo erg het geval was, maar ik voelde het wel aan als een soort voldoening naar de buitenwereld toe dat ik echt iets kon. Na 6 mooie jaren moest ik de paardensport een vaarwel zeggen. Tot op de dag van vandaag nog steeds met pijn in het hart.

Ondertussen was ik ongeveer 16 jaar , en laat dat nu net een leeftijd zijn waar je het al moeilijk genoeg hebt met het naar jezelf op zoek zijn. Bovendien lag ik ook niet zo geweldig in de klasgroep , laat staan een vriendengroep.

En toen klikte ik de eerste video open van JulieG713 en Meganheartsmakeup. Daar opende zich een heel nieuwe wereld voor mij : de wereld van de make-up en van beauty,... Daarvoor was ik nooit echt een "meisje meisje", maar dat groeide in die periode wel (hoe rozer de lipstick, hoe liever!). 2 jaar later begon ik zelf met mijn blog "Fien's Beauty and Fashion Corner" ( ja , inderdaad, daar bevind je je nu op!). Dit opende zoveel nieuwe deuren voor me : mensen zeiden dat ze mijn artikels leuk vonden, dat ze mijn filmpjes leuk vonden, en dat gaf mijn zelfvertrouwen weer een boost.

Zelfvertrouwen betekent het volgende voor mij op dit moment : me goed voelen, mezelf aanvaarden voor wie ik ben, mezelf uiten en me niet aantrekken wat anderen van me denken. Dat laatste is natuurlijk altijd nog sneller gezegd dan gedaan. Maar dat zijn dingen waar je kan aan werken. Dankzij jullie heb ik een stukje van mijn zelfvertrouwen terug kunnen opbouwen, en daar bedank ik jullie voor!

Wanneer je je niet goed in je vel voelt, praat er over met iemand die je vertrouwt. Je gevoelens opkroppen is niet the way to go, en ik spreek uit ervaring. Wees jezelf, ga op zoek naar jezelf en laat je omringen door de mensen die je graag hebt. Nee , het leven zal niet altijd rozengeur en maneschijn zijn, maar je kan het zo roos maken als je zelf kan.

Bedankt voor het lezen iedereen en tot de volgende!
xx Fien
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Waar kan je me nog vinden?